Η επιστήμη της Πληροφορικής είναι επίτευγμα λαμπρών μυαλών των τελευταίων 10ετιών. Μόλις τα τελευταία χρόνια προσαρτήθηκε η διδασκαλία της στην υποχρεωτική Εκπ/ση της χώρας μας. Και φυσικά είναι αυτονόητη η χρήση Η/Υ σε οποιαδήποτε σχεδόν εργασία, προσωπική και επαγγελματική, τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στο δημόσιο τομέα.

Ωστόσο, για τους περισσότερους από εμάς η πληροφορική συνδέεται αποκλειστικά με την εκμάθηση και χρήση συγκεκριμένων προγραμμάτων για τη διεκπεραίωση εργασιών γραφείου, επεξεργασίας κειμένου, αποστολής μηνύματος κ.ά. Το ίδιο όμως δε συμβαίνει με τον κ. Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, ο οποίος διαπρέπει στα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος, «..πληροφορική δεν είναι μόνο ο προγραμματισμός ή το Εxcel, όπως ο περισσότερος κόσμος πιστεύει. Πίσω από αυτά κρύβεται ένα πολύπλοκο αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό σύστημα, οι δυνατότητες του οποίου είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες. Αυτό λοιπόν καλούμαστε οι επιστήμονες να κάνουμε, να ρίξουμε φως στις..σκοτεινές πλευρές της πληροφορικής».

 

Είναι μόλις 28ετών κι όμως το βιογραφικό του είναι πλούσιο σε επαγγελματική και ακαδημαϊκή εμπειρία. Απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με βαθμό 9,98 στα 10, με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, ο κ. Κ. Δασκαλάκης θεωρείται ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά διεθνώς. Μάλιστα σε περίπου 1μήνα θα μπει στις αίθουσες του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) στη Βοστώνη για να διδάξει. Πριν από μερικές εβδομάδες ο μοναδικός αυτός επιστήμονας κατάφερε να ξεδιαλύνει ένα δύσκολο γρίφο της πληροφορικής, που έμενε άλυτος από το 1950. Το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται, όπως παραδέχεται, είναι αρκετά δύσκολο για τον περισσότερο κόσμο. Η διδακτορική του διατριβή μελετά το Θεώρημα του Νας, στη θεωρία των παιγνίων, θεώρημα για το οποίο το 1994 ο Νας κέρδισε το Νόμπελ Οικονομίας.

Στην ερώτηση δημοσιογράφου γνωστής ελληνικής εφημερίδας αν σκοπεύει να αφήσει την ακαδημαϊκή καριέρα στη Βοστώνη για να επιστρέψει στην Ελλάδα, απαντά αρνητικά. «Το αντικείμενό μου είναι τέτοιο που φοβάμαι ότι αν ερχόμουν στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα να συνεχίσω τις έρευνές μου. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες, ενδεχομένως ούτε η απαραίτητη υποστήριξη στο ερευνητικό μου έργο. Φοβάμαι ότι μπορεί να χαθώ στην ελληνική γραφειοκρατία» λέει με απογοήτευση. Αυτό που του αρέσει ιδιαίτερα στη Βοστώνη είναι ότι είναι ένας τεράστιος ακαδημαϊκός χώρος, αφού σύμφωνα με δήλωσή του, «Ο μισός πληθυσμός της πόλης έχει σχέση με τον πανεπιστημιακό κόσμο». Αν και η επιστροφή στην Ελλάδα δεν είναι στα άμεσα σχέδιά του, η αγάπη για τον τόπο του είναι εμφανής, γι’ αυτό και τονίζει, «..θέλω να δώσω πίσω στην Ελλάδα, γιατί κι αυτή μου έδωσε τις βάσεις για να φτάσω ως εδώ. Έρχομαι στην Ελλάδα 2φορές το χρόνο για περίπου 2μήνες. Σίγουρα στην καθημερινότητά μου υπάρχουν στιγμές που μου λείπει η οικογένειά μου και το σπιτικό φαγητό».

Πριν από μερικές εβδομάδες ο 28χρονος επιστήμονας τράβηξε τα βλέμματα της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας πάνω του καθώς βραβεύθηκε από το διεθνή οργανισμό ΑCΜ (Αssociation for Computing Μachinery), την Ένωση δηλαδή όλων όσων ασχολούνται με την Πληροφορική, η οποία δίνει κάθε χρόνο 1βραβείο για την καλύτερη διδακτορική διατριβή. Αφετηρία για τη διατριβή του ήταν ο γρίφος που παρέμενε άλυτος από την εποχή που ο Τζον Νας διατύπωσε το θεώρημα για τη θεωρία των παιγνίων. Ο Αμερικανός επιστήμονας τη δεκαετία του 1950 έφτιαξε ένα απλοποιημένο σύστημα των σχέσεων και των ενεργειών κάποιων ανθρώπων που βρίσκονταν σε καταστάσεις με διαφορετικά συμφέροντα, όπως το να είναι αντίπαλοι σε ένα παιχνίδι. «Κι έδειξε ότι σε κάθε αγορά, ακόμη κι όταν υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, υπάρχει τρόπος να βρεθεί η ισορροπία». Μετά τη διατύπωση της θεωρίας του Νας- η οποία δεν βρίσκει εφαρμογή μόνο στα παιχνίδια αλλά και στην αγορά ή το Ίντερνετ- ξεκίνησαν πολλοί επιστήμονες να ψάχνουν με ποιον τρόπο μπορεί κανείς να προβλέψει την ισορροπία Νας, όπως για παράδειγμα τι θα γίνει στην αγορά ή το να προβλέψει κανείς ποιος θα κερδίσει στο σκάκι ή ποια στρατηγική είναι καλύτερη στο πόκερ. Όπως επισημαίνει ο Κωνσταντίνος, πέρασαν 5δεκαετίες χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Ένα χρόνο χρειάστηκε ο νεαρός επιστήμονας με τους καθηγητές του, κ.κ. Χρίστο Παπαδημητρίου από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και Πολ Γκόλντμπεργκ του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, μέχρι τελικά να βρουν τη λύση στο γρίφο. Ανάμεσα σε χιλιάδες διατριβές από τα Πανεπιστήμια όλου του κόσμου, επιλέχθηκε αυτή του κ. Κ. Δασκαλάκη. Αυτό σημαίνει πολλά για τις διακρίσεις που λαμβάνουν οι Έλληνες, καθώς ξεχωρίζουν σε πολλούς τομείς της επιστήμης. Ωστόσο, θα έπρεπε ίσως να μας προβληματίσει το γεγονός ότι τα πιο σημαντικά ελληνικά μυαλά επιλέγουν να μείνουν στο εξωτερικό, λόγω έλλειψης ευκαιριών στην Ελλάδα.

 

Επιστροφή

        Εκτυπώσιμη Μορφή               1254 προβολές